بهترین آموزشگاه نقاشی در شهرک غرب : امروزه آموزش هنر در مدارس ابتدائی وقتی پرثمر است که انسان آنرا با درک، هدف، برنامه ریزی، اعتقاد، و عشق انجام دهد. مشاهده اینکه کودکان با رنگ، مداد شمعی، گچ، گل رس و کاغذ

بهترین آموزشگاه نقاشی در شهرک غرب: چیزی خلق می کنند، خود یک امتیاز، مکاشفه، و لذت است. میدان تخیل و جرأت آنها از نظر ایجاد کمپوزیسیون مرزی نمی شناسد.

بهترین آموزشگاه نقاشی در شهرک غرب :بنابراین آیا عجیب نیست که بیان حسی و بی تزویر آنها تقاشانی نظیر هنری ماتیس، پل کله، پابلو پیکاسو، ژان دوبوفه، خوان میرو، و التريكو باژ را به وجد آورده و حتی تحت تأثیر قرار داده است؟

نظاره کودکی که بطور حساس تربیت و راهنمایی شده است و توانایی او در طراحی و رنگ آمیزی

از تفاسیر ساده به پیچیده میرسد،

نظاره ای است از شورانگیزترین جنبه رشد انسان. اما بدون کمک و تشویق معلم خردمند، کودک

سالها در سطح ثابتی از خلاقیت باقی خواهد ماند،

تسلط او بر خط، فرم، رنگ، نقش و کمپوزیسیون، بدون تغییر مانده و به احتمال زیاد تنزل خواهد کرد،

و سرانجام به دلسردی، ناتوانی، و بی علاقگی او منجر خواهد گردید.

بهترین آموزشگاه نقاشی در شهرک غرب : کودکی که تحت تأثیر تشویق های محرک معلم قرار گرفته باشد می آموزد که بیشتر ببیند، بیشتر حس کند،

از محیطش بطور ضروری تری آگاه باشد، و در نتیجه اندیشه اش را به شکل شخصی

و پر احساس تری سازمان دهد. معلم هنر باید از همان ابتدای کار

درباره امکانات طراحی و کمپوزیسیون با کودک در حال رشد صحبت نماید. کودکان بیش از آنچه ما تصور میکنیم کنجکاو،

هوشیار و دارای قوه تشخیص هستند. ممکن است معلم مجبور باشد اصطلاحات آموزشی

ساده تری را برای کودکان خردسال مورد استفاده قرار دهد،

ولی پی خواهد برد که آنها فکر استفاده از رنگهای تیره و روشن، ایجاد اشکال بزرگ و کوچک،

تکرار پی درپی چیزی برای

ساختن نقش، و ساختن چیزهایی که در پر کردن فضا با هم متناسب باشند را بطور کامل و براحتی می فهمند.

این وظيفة معلم است که با راهنمایی کودک از سطحی به سطح دیگر جرأت او را تقویت کند و از این طریق

زیباشناسی او را رشد دهد، و در موارد لزوم

آن اصول هنری را که موجب افزایش جرأت او می شوند و به کارش هدف میدهند، تکرار نماید.

بهترین آموزشگاه نقاشی در شهرک غرب : بطور مکرر این فرضیه گمراه کننده را که می گوید هر چه کودک طراحی کند «هنر» است می شنویم. طراحی کودک مسلما

طراحی کودک است، اما همیشه هم هنر نیست. کودکانی که دارای تخیل، احساس، دید وسیع،

و حضور ذهن سریع هستند و تجربیات

و واکنشهایشان را با احساسی منظم و اصولی از طریق طراحی و ساخت کمپوزیسیونی بیان میکنند «هنر» خلق می کنند،

زیرا اکثر کودکان، این نوع احساس طرح، کمپوزیسیون، نظم، و شکل زیباشناسانه را از معلمان، والدین، و همسایگان

خود از موزه های هنری، از کتابهای هنر، مجلات، فیلم، و برنامه های تلویزیون؛

از برخورد مداوم با هنرهای زیبا، واقعی یا تکثیر شده؛

و از اشیاء خوش طرح خانه، مدرسه، و جامعه باید آموخته یا «فرا گیرد».

غالبا آنچه را که در طراحیهای کودکان هنر مینامند آن شکل زیباشناسانه هنر مورد نظر ما نیست، بلکه نوعی بیان تصویری ساده

بوسیله کودک است که میتوان آن را بیشتر شبیه یک نوشته ساده دانست تا شعر.

بیان هنری به شعر بسیار نزدیک است،

و نمونه های ثبت شده بسیاری از نوشته های کودکان در مدارس ابتدائی وجود دارد که اشعار لذت

بخش و متحیرانه ای هستند. مطلب نوشته شده ساده ای نظیر

من در خانه ای زندگی میکنم» را بطور مثال می توان با طراحی ساده خانه ای کلیشه ای در

وسط صفحه مقایسه نمود. اجازه دهید از

کودکی بخواهیم که محل زندگی اش را به شیوه ای شاعرانه توصیف کند، و او خواهد گفت:

خانه ام سفید روشن است با بامی سبز،

که از میان دوبید تنومند سر برآورده است، و دری آبی رنگ در جلو آن می گوید «داخل شوید) دیواری از بوته ها دورتا دور خانه ام را فرا

گرفته،و لاله های سرخ، ایوان یعنی جایی که در تاب می نشینم را در آغوش گرفته اند و می گویند داخل شوید).

بهترین آموزشگاه نقاشی در شهرک غرب : روح شاعرانه کودک زمانی به بیان تصویری اش زندگی می بخشد

که معلم، طبیعت بصیر، کنجکاو، و با احساس او را تشویق کند و پرورش دهد.

بهترین آموزشگاه نقاشی در شهرک غرب :آنگاه آن خانه دیگر فقط شکلی کلیشه ای در وسط کاغذ نخواهد بود، بلکه مکانی شخصی، منحصر بفرد و یگانه است.

این خانه می تواند خانه ای باشد که از آجر، سنگهای خشن، تخته توفالی، چوب سرخ، بتون، با دودکش، نرده های آهنی

پشت پنجره، راهرو، پارکینگ اتومبیل، شیشه پنجره، آنتن تلویزیون، تیر چراغ فانوسی، پنجره های بزرگ، تا کهای خزنده،

تورهای سیمی، کوچه های پیچ در پیچ، حصارهای چوبی، گلدانهای مخصوص پشت پنجره، یا نرده های ایران، ساخته شده باشد.

در شعر، کیفیت توصیف و بیان ما به پراحساس ترین کلمه یا عبارت، به تجانس مؤثر حروف،

به بحر و وزن، و گاهی به قافیه بستگی دارد.

در بیان هنری کودکان نیز به ترکیبی از اصول و مبادی هنری پی می بریم که به وحدت سازمان و به

ساخت نیرومند طرح بندی منجر می شود و در نتیجه از آثار معمولی و ضعیف متمایز می گردد.

تقریبا در تمام کتابهای معاصر در مورد آموزش هنر به کودکان، شاهد تأكید به وظیفه معلم هستیم که

به کودکان کمک کند تا چیزی برای گفتن،

کشیدن نقاشی کردن، چاپ، مجسمه سازی، یا ساختن داشته باشند و به تجربیات غنی و ارزشمندی دست بزنند.

گاهی معلم به کودکان کمک میکند تا حادثه یا احساسی را از گذشته بخاطر بیاورند.

غالبا معلم تجربه جدیدی را از طریق گردش علمی، آوردن مدل به کلاس، نمایش، فیلم، یا سفر فراهم می کند.

اما این برای آموزش کیفی و کامل هنر کافی نیست.

معلم باید بیاموزد که هم کودکان را راهنمایی کند و هم تجربیات آنها را در قالبی منظم

و زیباشناسانه تر تفسیر نماید.

برای اینکه بیان کودک در مورد برخورد یا موقعیتی، هنری باشد باید با اصول ساخت،

طرح بندی، و کمپوزیسیون پیوند داشته باشد. نقاشی برای دانش آموزان دبستانی

هنگامیکه کودک به خلق یا ایجاد نقاشی، نقاشی دیواری، یا چاپ راهنمایی می شود، معمولا تشویق می گردد تا ارزیابی های

زیبا شناسانه ای هم از کارش انجام دهد، که این کار با ظرافت به او کمک میکند تا معیارهای سلیقه و

تشخیص در او پیشرفت نمایند.

اگر درباره طرح بندی، ساخت، شکل، تأكيد، خط، ریتم، تکرار، تنوع در واحد،

حالتها و سطوح متعدد رنگ، بافت، نقش، کنتراست،

و فضا چیزی به کودک گفته نشود منطقی نخواهد بود اگر تصور کنیم که او در

آگاهیهای هنری پیشرفت خواهد داشت.

در بخش «شیوه های انگیزش » شیوه های گوناگون راهنمایی کودکان درباره بکار بردن بیشترین

توان هنری خود صحبت و بررسی خواهد شد.

مربیان هنر، روانشناسان و متخصصین راهنما به کرات در نشریات، سخنرانیها، و کتابها ما را مورد نصیحت قرار داده اند

که آموزش هنر به کودکان کار آسانی است. آنها چنین می گویند: «نسبتا تلاش کمی لازم است،»

یا «کار سختی نیست – هرکس می تواند این

کار را انجام دهد.» یا «برای اینکه کودکان خلاق باشند، فقط ابزار و محلی برای کار لازم دارند!» چرا با این حرفها خودمان را فریب دهیم.

هنر برای تدریس موضوع ساده ای نیست. هنر طبیعتا به اندازه هر درس دیگری در مدرسه

و حتی بیشتر، به آمادگی، برنامه ریزی،

راهنمایی و راه حلهای تکنیکی نیاز دارد. و به این دلیل است که حفظ خصوصیت

فردی بیان کودک بشدت باید تشویق گردد،

معلم هم باید بیاموزد که زبان، لغات، و اصول هنر را با شیوه ای چنان آزاد تدریس نماید

که کودک بدون اینکه تفسیر و طرحش بمخاطره بیفتد بتواند از راهنماییهای او بهره مند گردد.

وقتی کودکی بیشتر ببیند و بیشتر آگاه گردد و نسبت به محیطش حساستر باشد به هنگام طراحی،

نقاشی و ساخت اثر هنری مهیج تر و مشخص تری خلق خواهد نمود.

اما اگر تماسش با طبیعت سطحی باشد، اگر امکانات را بطور ناقص ببیند، اگر شناختنش از تجربه ضعیف باشد،

یا اگر از نظر هوش کند باشد،

آنگاه مستعد است تا از بیانی خلاصه در مورد تجربه یا رویدادی راضی گردد.

تصویر کلیشه ای نظیر دو خط منحنی برای

پرنده ای که پرواز می کند، آدمی از ترکیب چند خط ساده و راست،

یا درختی مانند شکلات چوبی انسان رت می تواند مشخص و پرمفهوم باشد.

معلم باید آماده باشد تا به کودک کمک نماید در واکنش حساستر، در حساسیت کاملتر،

و در تشخیص خصوصیات فردی تواناتر انا است.

البته این نوع راهنمایی و برانگیختن فقط بخشی از کار پیچیده انگیزش می باشد،

اما بدون آن هم بیان کودک تنزل کرده و عقیم خواهد ماند.

در بخش چهار برای تحریک مشاهده بطور وسیع و ارائه کاربرد انواع پروژه ها پیشنهاداتی مطرح شده است.

بطور مداوم به معلمان هشدار داده می شود که معیارهای بزرگسالان را در مورد کوشش

هنری کودکان بکار نبرند. این مسئله قابل فهم و قابل توصیه می باشد.

با وجود این، معیارهایی براساس ملاحظات زیباشناسی وجود دارند که معلم باید

آنها را بعنوان ملاک بکار گیرد. اینها شامل طرح بندی،

کمپوزیسیون، ساختمان اصلی هنر، و راهنمایی های ساده و مقدماتی در کلاسهای ابتدایی

و دستورات پیچیده و دقیق در کلاسهای بالاتر می باشند.

این نوع دستورالعمل، برداشت بزرگسالانه را به کودک تحمیل نمی کند بلکه درعوض احساس

او را با آگاهی و بینش زیباشناسانه ای

که درک مستقیم، بینشی عمیق، تخیل، و درکی براساس درک جوهر اشياء را رشد می دهد، پربار می سازد.

غالبا آنچه را که تحلیل گران آموزش هنر بعنوان شیوه خاص بینش کودک با هیبت شرح میدهند

تقریبا نمونه ای است

از احساس وبيان تصنعی و دستوری که تحت تأثیر قانونمندی سلیقه بزرگسالان (والدین)

و تصاویر کلیشه ای و فریبنده کتابهای رنگی،

کتابهای داستان و فکاهی، و کتاب درسی مدارس قرار دارد. و این بعهده معلم هنر است

تا از طریق آشنا کردن کودک با یک سری تجربیات هنری

مبنی بر ملاحظات و نظریات اصولی زیباشناسی این تأثیرات اولیه را کاهش دهد، تا کودک

فرصت یابد عقاید خود را به شکلی خاص بیان نماید. :

توجه اساسی دیگر این است که برنامه و دوره تحصیلی هنر تا وقتی که هسته، ماده،

و تمامیت خاص خود را پیدا نکند نباید تضعیف و تخفیف یابد.

وقتی در برنامه کلی مدرسه زمان خیلی کوتاهی به هنر اختصاص داده می شود،

وقتی هنر نسبت به موضوعات درسی دیگر در کلاس از اهمیت

درجه دومی برخوردار می گردد، وقتی از آن بطور مکرر بصورت پوستر، علائم، چارت، تزئینات نمایشی، وسایل رومیزی و

دکورهای واقعی نما استفاده می شود، بی ارزش می گردد و دیگر برنامه معتبر و هدفداری نخواهد بود.

بنابراین اگر محتوای هنر را در دوره آموزش

ابتدایی براین اساس بگنجانیم بیمورد نخواهد شد. آیا متن هنر موضوعی است زنده و مهارتی است که باید کسب شود؛

آیا هنر بعنوان تنها راه رسیدن به رشد ذهنی، اجتماعی، و شخصی از طریق کار خلاقانه دارای اهمیت است؟

ما اعتقاد داریم که هنر این خصوصیات را داراست.

بهترین آموزشگاه نقاشی در شهرک غرب : با وجود این، مانع مشخص دیگر برنامه کیفی هنر تأکید مکرر به تمرینات وابسته گمراه کننده ای

است که معلم از طریق آن هنر را بکار می گیرد،

تا مطالب درسی دیگر را قابل هضم تر نماید و در این روند اغلب عشق کودک

را نسبت به هنر نابود می کند.

اما حتی از این نظر هم آشفتگی زیادی بین نوشته های عده ای از مربیان هنر ما وجود دارد.

این نوشته ها از طرفی به ما هشدار میدهند که اجازه ندهیم هنر برده موضوعات دیگر شود

و از طرف دیگر برنامه ای را پیشنهاد میکنند که استفاده ریاضی نیز در آن ممکن باشد.

مقالات نشریات آموزش هنر غالبا به این منجر می شوند که شخص اعتقاد یابد که معلمان هنر

بخاطر ترس از برچسب کهنه پرستی

یا آمرانه بودن از ابراز اعتقادات زیباشناسی خود و یا از پذیرفتن اینکه آنها خردسالان را

تحت تأثیر قرار میدهند، می هراسند.

هر مربی بصیر، هوشمند و با تجربه هنر دوره ابتدایی پس از مشاهده نمایشگاههای نقاشی

و طراحیهای دانش آموزان مدارس می تواند

بدون توجه به اینکه در کاتالوگ از عدم دخالت مربی صحبت شده پی ببرد که آیا در کارها

دست راهنما و خلاق مربی آشکار است یا نه.

تمام آنچه را که چنین پنهانکاری زیرکانه ای ثابت میکند این است که تعداد بسیاری از معلمان

هنر در مورد نقش خود در آموزش کودکان سردرگم هستند و از گفتن «من یاد میدهم» می هراسند.

ظاهرا برای رعایت تمام جوانب برنامه باید توجه روانشناسان، جامعه شناسان، روانپزشکان، انسان شناسان، مشاورین

راهنما، مدیران، و تنظیم کنندگان برنامه را بخودمان جلب کنیم. ما میتوانیم از هر یک از این متخصصین

مطالب زیادی فرا گیریم،

اما نباید فراموش کنیم که ما معلم هنر هستیم. بیایید این یک کار را خوب انجام دهیم،

بطوریکه كود كان تحت مراقبت ما،

از نظر آگاهی زیباشناسانه، حساسیت نسبت به جهان متغیر آنها، خوش ذوقی، توانایی خلاقیت، و درک هوشمندانه هنر گذشته،

و هنر معاصرشان، رشد نمایند. هنر در مدرسه ابتدایی فقط بشرطی بمورد دانسته می شود که

بطور مؤثر و هدفمند به رشد زیباشناسانه، بصیرانه، و خلاقانه هر کودک کمک نماید.

تا زمانیکه معلم سالها تمام روز در کلاسی سی یا چهل نفری تدریس نموده باشد و آنهم تحت

نامساعد ترین شرایط، برایش غیرممکن است

پیش بینی کند که در موقعیت آموزشی مساعد چه چیزی می تواند یا نمی تواند انجام بشود.

ما بكرات از مربیان هنر که از موقعیت مدرسه ابتدایی کنونی مدتها دور بوده اند شنیده ایم که توصیه میکنند:

اجازه بدهید کودک خلق کند،» «روند کار مهم است نه محصول کار» یا «به کودک بیاموزید،

ولی نه تکنیک را.» معلمی که با کلاسهای پرجمعیت کنونی مواجه است،

کارش را در حقیقت زمانی خوب انجام میدهد که فقط ترتیبی دهد تا کلاس برای فراگیری

تحت کنترل قرار بگیرد. او زمانی می تواند جریان کار را حفظ نماید

که کودکان هدف برنامه یا جهت کار را درک نمایند. زمانی که کودکان احساس کنند که

در تسلط به لغات، حقایق بعنوان ابزار، مراحل کار،

و تکنیکها پیشرفتی ندارند، بی علاقه می شوند، و زمینه برای بی نظی عمومی آماده میگردد. کلاسی را بما نشان دهید که معلم

به کودک اجازه می دهد آنطور که دلش می خواهد کار کند، آنگاه ما به ش نشان خواهیم داد

که حداقل فراگیری رشد یابنده در همین کلاس صورت می گیرد.

برنامه هنر در مدرسه ابتدایی تا زمانیکه اکثر معلمان جرت کلاس که مؤسسات آموزش عالی

ما را ترک میکنند و آنچنان مشتاقانه به تئوری

و اصول هنر وابسته اند، همچنان مورد انتقاد منتقدین هستند سزاوار آن هم می باشند.

آموزشگاه تا اطلاع ثانوی تعطیل میباشد و تمامی کلاسها بصورت آنلاین برگزار میشود.

آموزشگاه تخصصی نقاشی کودک موناگلابی
تهران/سعادت آباد
تلفن تماس88564740
اینستاگرامmonagolabiart پیج ویدئو ها monagolabiart_
وب سایت www.monagolabiart.ir
در آموزش نقاشی کودک نباید از کپی استفاده کرد .نباید عکس یا نقاشی برای کودک گذاشت.
در شیوه آموزش به سبک خیالک نگاری اصلا از کپی استفاده نمیشود.
In the case of painting training for kids, no copy must be used. Niether picture nor painting must be considered for kids. No copy is used in my training method at all