درک هنر از سوی کودکان خلاق : ( گاردنر و وینر (۱۹۷۹) در یکی از جدیدترین پژوهش های خویش درباره ی درک هنر از سوی کودکان، چندین پرسش دربارهی یک تصویر، یک شعر یا یک قطعه موسیقی از کودکان چهار تا دوازده ساله کردند.

درک هنر از سوی کودکان خلاق : این پرسش ها به موضوعاتی چون چگونگی آفرینش هنر

(«به نظر شما این اثر از کجا آمده است؟»)، حساسیت به سبک («اگر دو نقاشی به دست دو هنرمند

متفاوت کشیده شده باشند چگونه می توانید آنها را از هم تشخیص دهید؟»)، ارتباط تصویر با موضوع مجسم شده

(«چه تفاوتی بین یک صدف واقعی و یک نقاشی از صدف وجود دارد؟»)، و ارزیابی («آیا دوستش دارید؟

چگونه می توانید تشخیص دهید که خوب است؟») مربوط می شدند.

گاردنر و وینر بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق اعلام کردند که کودکان در جریان شناخت هنر

از سه مرحله می گذرند. کوچک ترین کودکان، یعنی کودکان چهار (4) تا هفت (7) ساله، گمان می کردند

که تابلوی نقاشی، در کارخانه تولید می شود و آگاهی چندانی دربارهی وجود استعداد و مهارتی

ضرور برای ساخته شدن یک تابلوی نقاشی خوب از خود نشان نمی دادند. همین کودکان، معمولا خود تصویر را

با چیزی که در آن نشان داده شده بود اشتباهی می گرفتند.

آنها می گفتند که تابلوی نقاشی اسب سوار اثر گویا (Goya) یک اسب است نه «تابلویی از یک اسب».

نکته ی جالب توجه در تأیید این نتیجه گیری که هیبر (۱۹۸۰) می گوید کودکان بر خلاف بزرگسالان،

معمولا از دیدگاه ادراکی در مقابل هر تصویر به عنوان یک سطح، اصولا حساسیتی از خود نشان نمی دهند،

به طور کلی، کوچکترین کودکان، هیچ نظر یاعقیده ای دربارهی کیفیت کار هنری ابراز نکردند

و دربارهی اینکه چه چیزی باعث خوب شدن یک نقاشی می شود، توافق نداشتند. بسیاری از کودکان،

تمام نظرات را به یک اندازه معتبر می دانستند، برخی دیگر می گفتند که ارزیابی کار هنری باید از سوی بزرگترانی چون پدرها و مادرها یا آموزگاران انجام شود.

بسیاری از کودکان کوچکتر، نقاشی های انتزاعی را بر تصویرهای واقع گرایانه ترجیح می دادند.

برخلاف اینها، کودکان هفت (۷) تا ده (۱۰) ساله، واقع گرایی تجسمی را قويا در نقاشی های خود ترجیح می دادند.

اینان، دربارهی تفاوت های بین تصویر و موضوع تجسم یافته در آن نیز آگاهی بیشتری از خود نشان می دادند.

در برابر سبک نیز حساسیت داشتند، اما گمان می کردند هدف اصلی هنر، نسخه برداری مو به مو است.

به همین علت، کودکان بزرگتری که در مصاحبه شرکت جستند – نوجوانان – از دیدگاه درک هنر، بیشتر به بزرگسالان شباهت داشتند.

بگذاریم کودکانمان کودکی کنند

مگر کودکانمان چند بار سه ساله،چندبار چهار ساله،پنج ساله،شش ساله و …ساله می شوند؟

بگذاریم در لحظه زندگی کنند،هر چه دوست دارند و هر طور که میخواهند نقاشی بکشند،آنها واقعیت ها را از ما بهتر و دقیق تر به تصویر می کشند.

نقاشی هایشان را با ارزش بدانیم.

آموزشگاه تخصصی نقاشی کودک موناگلابی
تهران/سعادت آباد
تلفن تماس88564740
اینستاگرامmonagolabiart پیج ویدئو ها monagolabiart_
وب سایت www.monagolabiart.ir
در آموزش نقاشی کودک نباید از کپی استفاده کرد .نباید عکس یا نقاشی برای کودک گذاشت.
در شیوه آموزش به سبک خیالک نگاری اصلا از کپی استفاده نمیشود.
In the case of painting training for kids, no copy must be used. Niether picture nor painting must be considered for kids. No copy is used in my training method at all